سازمانهاي كارآفرين 28ص

تعداد صفحه : 65
كارآفريني امروزه كشور ما وارد دوره‌اي شده است كه بسياري از كشورهاي پيشرفته آن را سپري كرده‌اند. اين مفهوم در ايران تا حدودي ناشناخته مانده است. دوره آشنايي و اهميت دادن به كارآفريني (Entrepreneurship). ارزش كارآفريني و كارآفرينان و توجه به آنها به وضوح در اقتصاد و فرهنگ اين كشورها ديده مي‌شود. ما نيز بايد اين دوره را سپري كرده و كارآفريني را در فرهنگ‌مان نهادينه كنيم. كارآفريني راه‌حلي براي مشكلات اقتصادي امروز ماست و توسعه‌ و ترويج كارآفريني يكي از نيازهاي جدي اقتصاد ايران است. در شرايطي كه كاهش سرمايه‌گذاري در اقتصاد كشور از يك سو، بهره‌وري پايين و گرايش به تعديل نيروي انساني در سازمان‌هاي دولتي و وابسته به دولت از ديگر سو و خيل تازه‌واردان به عرصه‌ي كار از سوي ديگر، بيكاري را به معضل بزرگ اقتصادي و اجتماعي اين زمان بدل كرده است، به نظر مي‌رسد كه توسعه‌ي كارآفريني و ترويج فرهنگ كارآفريني در ايران يك ضرورت جدي اقتصادي، اجتماعي و سياسي است.
تجربه‌ي دنياي امروز نشان داده است كه نوآوري‌هاي مهم و پيشرفت‌هاي تكنولوژيكي، در سازمان‌‌ها و شركت‌هاي بزرگ دولتي اتفاق نخواهد افتاد. قابليت تطبيق با بازار و نياز روز، از يك ساختار بزرگ پيچيده‌ي تودرتو ساخته نيست و در نتيجه براي پيشرفت سريع و ارائه‌ي محصولات جديد، تنها راه مؤثر، ايجاد و توسعه‌ي شرايطي است كه فعاليت‌هاي اقتصادي كوچك بتوانند تأسيس شوند و رقابت كنند. در كشورهاي بزرگ و پيشرفته، اهميت كارآفريني فقط به خاطر مسأله‌ي ايجاد شغل نيست، بلكه دليل اصلي اين است كه فعاليت‌هاي اقتصادي كوچكي كه در اين كشورها به وجود آمده‌اند و رشد كرده‌اند، توانسته‌اند سهم عمده‌ي فن‌آوري روز و در نتيجه ثروت و درآمد تمام دنيا را به خود اختصاص دهند. ‌آمار نشان مي‌دهد بيش از پنجاه درصد اين حركت‌ها و بيش از نود درصد جهش‌‌هاي راديكالي كه در اين زمينه صورت پذيرفته است، كه مي‌توان از آن به انقلاب فناوري تعبير كرد، در شركت‌هاي كوچك و متوسط كارآفرينانه و نه در سازمان‌‌هاي بزرگ اتفاق افتاده